Het Sinterklaasfeest

op mijn werk was geslaagd.
Daan heeft samen met Amber genoten van het feest.
De snoeperijen, de liedjes, het gesprek met de Sint....
Hij vond het spannend, maar geweldig!
En op de terug weg moet dat gekregen snoep tenslotte zo snel mogelijk op!

sinterklaas

alle inkopen voor daan zijn zover in huis.
Ook voor mezelf wat verwencadeautjes gekocht, moet alleen nog voor Ruud en de snoeperijen op pad, maard at komt vrijdag wel weer.
De belangrijkste dingen heb ik.....

Straks gaan we naar mijn werk voor het jaarlijkse Sinterklaasfeest.
Daar kotm de Sint en er wordt ieder jaar een heel feest van gemaakt. Daan vindt het geweldig, mag op mijn kantoor neuzen, ziet waar ik mijn tijd doorbreng als ik werk en kan lekker dollen in de sportzaal. Fototoestel staat klaar evenals het eten voor vanavond.

Daan is nu al drukker dan druk en dat zal de komende dagen nog wel erger worden denk ik...
We zijn echt aan het aftellen saampjes tot het zaterdag is en het gaat in een keer toch nog hard met de tijd. Alle dagen staan stjokvol gepland, veel afleiding en weinig tijd om te piekeren...
Ook weinig scraptijd merk ik, dat is wat minder goed doordacht. Misschien kom ik er vanavond nog even aan toe en anders wacht dat wel tot Ruud thuis is.
Vrijdag gaat Daan bij tante Rita logeren, dan heb ik even de handen vrij voor de noodzakelijke huishoudelijke dingen als boodschappen en poetsen, maar ik hoop ook nog wat scraptijd te vinden. Ik heb zulke leuke foto's liggen, die schreeuwen om gescrapt te worden en ook de kerstkaart moet nog steeds gemaakt worden.

herfstfoto's

zondag nog even naar het bos geweest met Gerard en Anouk.
Het was zulk mooi weer en we hebben heerlijk gespeeld met bladeren.

Het is echt verbazingwekkend hoe de natuur achterloopt. Overal waren nog gele blaadjes aan de bomen ipv helemaal kaal, de temperatuur was gewoon hoog en lekker aangenaam.....

Het begint lang te duren, Ruuds tripje naar japan. De dagen duren lang en zijn stil. De nachten duren langer dan lang en we hebebn nog 4 nachten voor de boeg...............
Het is al bijna zaterdag!

sinterklaasintocht

Gister zijn Daan en ik naar vrienden gegaan in Bussum, voor de Sinterklaasintocht in Naarden-Vesting. Deze is 's avonds over het water van de vesting met aansluitend een optocht.
Het was prachtig weer, absoluut niet koud, hooguit winderig en Daan genoot!
Eerst bij het water kijken, Daan had een plekje weten te bemachtigen direct aan de dranghekken, Hij had volop zicht op alle activiteiten. Het was super gedaan, veel Pieten, veel bootjes en een mooi versierde boot van Sinterklaas.
Maar wat is dat eng zeg;
je kind voor je uit aan het hek, met zoveel mensen dat je hem haast niet ziet...........
Gelukkig is alles goed gegaan, heeft hij zelfs pepernoten weten te bemachtigen.
en ik...
Ik heb een heel stel schitterende foto's!
De optocht heeft Daan vanaf de nek van Gerard kunnen bekijken en dat ging met open mond, vol aandacht en plezier!
Al met al de moeite zeker waard............

Een drukke week

Hebben we achter de rug.

Woensdag heb ik Mireille en Amber opgehaald van het station en die zijn hier blijven slapen. 's Middags de nodige foto's gemaakt, eerst in het park bij de skatebaan en daarna een kerstfotoshoot op zolder, met Mireille A. en kids. Niet altijd met evenveel succes, de nodige omkooppraktijken waren ernstig nodig, maar er zijn mooie foto's gemaakt. Ik zal de leukste/ mooiste van Daan even spammen onderaan deze lap tekst.
Mireille en ik zijn toen Ruud thuis was naar het AMC gegaan en Ruud de oppas gelaten.
Tot ons grote vermaak leverder dat erg komische situaties op.
Van het op stelten zetten van een WC bezoek, onderlopen van de badkamer tot het naar bed brengen.....
Amber en Daan hebben het hem niet gemakkelijk gemaakt.
Daan was de hele dag super lief en zorgzaam naar Amber, ze mocht bij hem in zijn stoel, deelde zijn dekentje met haar en bij het naar bed gaan heeft hij, toen ze begon te huilen, zelfs zijn zo dierbare foppie aan Amber gegeven.
Maar 's nachts was minder aangenaam; we werden rond 2 uur gewekt:
"ikke wakker, Hallo, hállo, haaaaaaaalllloooooo...."
Amber maar bij ons genomen, anders zou Daan misschien wakker worden, maar dat was niet helemaal een succes. Amber had vele lieve praatjes en knuffels, maar was wél klaarwakker.......

Donderdag is Ruud naar Japan vertrokken voor zijn reisje van de NS in het kader van leren bij andere landen. Project heet grensverleggend leren en Ruud zit in de Japan groep. Zaterdag 2 december kunnen Daan en ik hem weer van Schiphol halen, maar tot die tijd is hij Japan per spoor aan het verkennen en zijn wij alleen...
Gisteravond had ik het er even moeilijk mee, Daan was bij opa en oma aan het logeren en nadat ik uit mijn werk kwam en gegeten had bij Mireille, kwam ik in een donker en leeg huis thuis. Geen lichtje aan, geen telefootje van "hoe was je dag", geen Daan...
Stilte en de honden, dat wel....
Maar vanacht belde Ruud gelukkig dat hij goed aangekomen was en het naar zijn zin had.

Vandaag dus maar een algemene verwendag ingelast, nieuwe kleren voor Daan gekocht.
Helaas...
Meneer heeft een eigen smaak en kwam dus de winkel uit met een legerachtige broek en "spongebobtrui", maar heeft het wél zelf uitgezocht. Daarna naar de kapper voor een nieuwe look voor ons beiden. Er is een heel stuk van mijn haar af, voelt een stuk lichter......






Een van de kerstfoto's gaat mijn kerstkaart van dit jaar sieren, maar ben nog niet helemaal zeker welke het gaat worden....

oh enne..
Francine, bedankt voor je recept, Daan en ik hebben ons uitgeleefd vanavond. Helaas...
De haren van Daan zitten vol chocolade, maar hij heeft gesmuld.

een nieuw digilootje

Niets zo fijn als nieuwe scrapspullen, zo ook nieuwe digipakketjes.
De nieuwe kit van Anna is supermooi, je kan hem hier kopen.
Zij is een van mijn favoriete designers, heeft kleurrijke pakketjes die me erg vrolijk maken!
en ik heb er heerlijk mee gespeeld:

sinterklaasdrama

Het is weer Sinterklaastijd. Een spannende tijd voor kinderen...
De sint is in het land, de aankomst uitgebreid bekeken op TV gisteren en Daan was beloofd dat hij zijn schoen mocht zetten.
Maar.....
Bij het naar bed gaan zijn we het vergeten.
Ik zowel als Daan zelf.
Vanmorgen werden we al vroeg gewekt door Daan, huilend in zijn bedje....
Hij had niet zijn schoen "mogen" zetten en dat leverde een heleboel kinderverdriet op.
Snel uit bed en gauw zijn schoen in de schoorsteen gezet en voorzien van een pakje...
Daan geroepen en gezegd dat ik er wel aan gedacht had, dus Daan helemaal gelukkig naar beneden en gauw op zijn schoen af...

En nu komt het:
Daan pakt het pakje, bekijkt het en gooit het weg!
Het was niet goed genoeg, hij wilde er minstens 2.....
wat een hebberigheid!

Dus, daar zaten we om half 7 vanmorgen aan de opvoedkundige lessen!
Na een hoop boosheid, gesnik en gepraat zal Daan vanavond een briefje en tekening in zijn schoen doen voor de Luisterpiet, met een hoeveelheid mooi gezongen liedjes in de hoop dat Sinterklaas het niet gehoord heeft of hem vergeven kan, zodat er misschien toch nog een 2e autootje in zijn schoen komt...........

Misschien komt het dan toch nog goed!

kinderpraatjes

Zomaar een avond door de week.
daan zit bij ons gezellig opd e bank, voorleesboek in de aanslag.
Dan ontstaan de leukste praatjes, zoals deze:

Daan had amper gegeten en mocht geen koekjes........
“Papa, ik moet wel eten, anders word ik nooit groot en kan ik niet met Esmee trouwen”
“Wanneer ga je dan trouwen?”
“Nou…
Als ik 10 ben en mijn tandjes eruit gevallen zijn
En de tandarts er nieuwe in geplakt heeft…..”
“Maar Esmee wil wel een rijke man met veel centjes voor poppen en Barbies”
“ik heb geen centjes mama, maar jij wel hè? Genoeg voor Barbies hè?”

Heerlijk niet die kinderverhalen en logica?
Maar…
Ik geloof dat ons mannetje Carrière moet gaan maken wil hij Esmee tevreden stellen, lol

hoeveel foto's.....

Heb je nodig om een canvasdoek van 60 x 80 cm te vullen en hoeveel foto's kun je maken in 3 jaar?
Mooie foto's, ontroerende foto's, seizoen foto's, hoogtepunten, dieptepunten en minder belangrijke gebeurtenissen die evengoed erg dierbaar zijn.
Overal heb ik foto's van.
Duizenden foto's in 3 jaar tijd verzameld en ze zijn me dierbaar.
Ze vertellen ons verhaal, ons dagelijkse leven in kleur en zwart/wit.
Ze laten een boodschap achter voor hen die straks zonder ons achterblijven en laten herinneringen weer levendig worden.
De kleur, sfeer, eigenaardigheden van dat moment......
De herinneringen komen terug als je naar foto's kijkt.
Ineens weet je weer hoe iemand iets deed, zei, beleefde.
Ze laten zien hoe Daan zich ontwikkelt, opgroeit en in welke tijd. Ze laten zien wat belangrijk is voor ons.

Ik heb tijden nodig gehad, maar heb nu toch eindelijk alle foto's bij elkaar die ik graag op een groot canvas wilde hebben. Althans, de foto's die erop passen, want ik heb nog zoveel meer foto's en maak dan maar eens je keuze..........
Het is een willekeurige greep uit de totale verzameling digitale foto's.
Het geeft een impressie van ons als gezin.
Een moment in de tijd vastgelegd.
Ik ben dol op foto's!

meer slaap....

tja...
Het is weer zo'n week, Daan slaapt niet in zijn eigen bed, maar gezellig bij ons. Hij is moeilijk in zijn eigen bed te krijgen bij tijd en wijle en deze dagen is niet anders. Wel wordt meneer steeds inventiever in zijn manier van vragen:

Dag 1:
"mama.... Jij hebt monsters in je bed he, en spoken? Ik kan die wel voor je wegjagen maar dan moet ik wel in jouw bed"
Dag 2:
"papa, ik ga maar in jullie bed slapen, want daar ligt mijn dekentje en fop toch nog, is wel zo makkelijk"
Dag 3:
"papa en mama, nu moet je eens goed luisteren!
als ik in jullie bed mag, krijgen jullie een dikke kus, maar anders zijn mijn kusjes heelmaal op!"
Dag 4:
"mama, papa is werken he? Dan moet jij helemaal alleen slapen en dat is ook niet gezellig he mama, met wie moet je nu knuffelen? Oh ja, ik weet het, ik kom wel bij jou slapen, ben je niet alleen"

Geef daar maar eens weerstand aan!

En stiekum gezegd, ik vind het ook wel erg gezellig, dat warme lijfje dat zich tegen me aan schurkt 's nachts en me 's morgens liefdevol wakker maakt met een zeer natte en koude kwijlkus!

st Maarten

Eindelijk was het vandaag zover.
Na een paar weken werken aan de lampion, oefenen in het zingen van st Maarten liedjes en wachten, kon Daan vandaag st Maarten lopen.
Het was spannend vandaag, de hele dag was hij al zo druk als hooi en toen het om 5 uur donker werd wilde hij gelijk weg. Helaas was dat nog even te vroeg, maar om 6 uur zijn we op pad gegaan. Het weer werkte niet mee vandaag, er stond veel wind en het regende vanmorgen, dus we hoopten op het beste...
De straat door, de straat erop, het plantsoen over, Daan kreeg er geen genoeg van. Zijn rugzak overvol en steeds weer trots zijn liedje zingend en gelukkig hebben we het droog gehouden.
Na een uur hielden we het voor gezien, Daan liep krom onder de vracht in zijn rugzak!

wat een verschil met vorig jaar. Toen wilde hij na 1 straat naar huis, liedjes zingen was eng en vooral snel de snoepjes innen en weer wegrennen. Maar nu...
Trots liep hij naar de deuren, zong uit volle borst zijn liedjes en genoot volop!

het was me het weekje wel....

Ik heb een rotweek gehad. Het begon met pijn in mijn bovenbuik en bleek een "beginnende" maagzweer te zijn. Veel last van pijn, misselijkheid en algehele ellende gehad. De medicatie van de dokter helpt maar ten dele, met eten ga ik door de grond, van niet eten word ik beroerd en misselijk. Het lijkt kiezen tussen 2 kwaden.....
Uiteindelijk bijna de hele week op de bank gelegen en voor de TV gehangen met erg weinig tot geen zin in wat dan ook. Zelfs scrappen kon me niet bekoren en dat wil wel wat zeggen.
Maar vandaag ging het beter....
En eindelijk weer eens aan het scrappen geslagen.

Ondanks dat ik mijn mojo ergens op de bank heb laten liggen, ik tot mijn grote ellende met mijn vinger vast zat tussen de auto en de protier...
(Nadat ik hem al op slot had kwam ik erachter)
heb ik een paar lootjes weten te creeren, met een hoop hulp van opgeslagen lootjes van anderen, maar goed, het is gelukt. Liften is een uitkomst als je mojo onvindbaar is!
Deze is gelift van Mireille:

Ik vond het zo'n leuk idee dat ik hem na gemaakt heb, dus hierbij Daans favorieten op dit moment.

Gister zijn we op ons eerste ouderavond/ 10 minutengesprek geweest en daan doet het goed in de klas. is vaak wat stil, maar op vrije momenten weer uitheinig en druk. Zuigt nieuwe stof op als een sponsje, vooral als het gaat om letters en woorden herkennen en andere activiteiten voor de groters....
Aan de ander kant geeft hij snel op, laat gauw zijn hoofd hangen en is snel tevreden met minimale inspanning. Een krasje ipv een echte tekening, een hoopje legoblokken ipv een huisje en meer van dat soort voorbeelden. Dat zien we thuis ook, meneer is gemakkelijk en nieuwe dingen zijn moeilijk, dus doet hij ze liever niet....
Maar ach, hij is pas 4, moet al zoveel, dus laten we het nog maar even. Het doorzetten komt van zelf wel met stimulatie en als zijn zelfvertrouwen groeit, hopen we!

verjaardagen....

Zijn de momenten om familie foto's te maken, ook als je familie niet wil.
Na 4 jaar is het eindelijk gelukt om alle kleinkinderen gezamelijk op de foto te krijgen. Hoewel dit niet meeviel...
Veel protesten, tegenwerkende kinderen, gekke bekken trekken, enz
Het is allemaal langsgeweest.
Maar het is toch gelukt:

dagje er op uit

Gister zijn Daan en ik lekker wezen uitwaaien op het strand.
Mooie luchten, mooie golven...
Daar kom je van bij. Haalt de muizenissen uit je hoofd.
We doen het eigenlijk nog maar weinig, het lijkt er vaak niet van te komen terwijl dit het mooiste strandseizoen van het jaar is.




Daarna Micky nog even laten zwemmen in het Lunapark. Dit is neiuw aangelegd en duidelijk te zien,Alles moet nog groeien en in evenwicht komen, maar voor Micky het einde. Ze kan eindeloos zwemmen en rennen!

mijn mini fotograaf

Daan heeft het fotograferen ontdekt en hij kan niet met mijn handen van mijn toetsel afblijven. Dus...
Meneer krijgt straks zijn eigen toestel. Eentje zonder allerlei extra knoppen, daar kan hij niets mee en hebben wel zijn aandacht. Ook een met een leuk kleurtje, een blauwe! (..... ja, ik weet het, hij is super verwend)
Ik ben benieuwd wat hij ervan gaat vinden.
Zijn eerste foto's met mijn toetsel zijn soms wel en soms niet gelukt. een paar mooie toevalstreffers, maar meer dan eens met een vreemd vertekend perspectief. Ik kon het niet laten om de gekste te scrappen:

Ik ben dan ook razend nieuwsgierig wat voor foto's hij straks met een simpel kliktoestel kan maken. In elk geval vindt hij het helemaal geweldig om foto's te maken!

mijn eigen plekkie

Mijn scrapkamer is voor mij super belangrijk. Het is de plek waar ik me terug kan trekken, creatief kan wezen en vooral.....
De boel lekker kan laten liggen voor een later tijdstip.
Ik zit er veel. Mijn PC staat er, mijn scrapspul is er en ik voel me er het prettigst van alle ruimtes in huis.
De huiskamer is meer Ruuds domein, meer zijn smaak. De slaapkamer slaap je alleen en dit...
Dit is helemaal mijn plek.
Vorig jaar hebben we hem aangepast, is hij opgeknapt naar mijn wensen. Een groot werkveld met kastruimte eronder, een houten vloer, een nieuwe boekenkast erbij, metalen luxaflexen, mooie glazen potten vol bloemen en lint, nieuwe lampen met veel licht....
Alleeen wil ik TZT de muren nog een kleurtje geven, maar zolang ik nog niet weet welke kleur wachtenw e daar nog maar even mee.
Zal ik groen ( lime groen) of licht blauw; beiden lekker fris...
of toch zacht roze en elkker vrouwelijk????