uiteten

Daan mocht gister uiteten, bij zijn vriendje Nino.
Spruitjes stonden op het menu en ooit heeft hij eens tegen Nino's mama gezegd dat spruitjes het allerlekkerste van de wereld was. Geen pannekoeken, geen patatjes of poffertjes, maar groene stinkgevallen die spruitjes genoemd worden.
Dus mocht hij ooit eens komen eten....
Gister was het dan eindelijk zover en Daan was door het dolle. Thuis worden die dingen alleen gegeten als ik een late dienst heb, want ik kan ze echt niet luchten of zien.
Daan kwam laat thuis, in het donker en helemaal blij. Hij had zijn hele bordje leeg in no-time en het "allerlekkerste toetje gehad wat hij ooit gegeten heeft".....
Gelukkig kan hij onze kookkunst soms ook nog wel waarderen, anders zou ik haast aan mezelf gaan twijfelen......
want thuis...
duurt het eten vaak eeuwen en zijn bordje leeg? dat komt vaker niet dan wel voor!

inpsiratie

is soms ver te zoeken.
Je speurt op internet in de gallerijen, je bladert door tijdschriften op zoek naar te liften lootjes, snuffelt tussen je foto's in de hoop dat een foto iets tegen je zegt, maar niks....
je mojo is weg.......
En dan...
Dan krijg je een klap op je kop en ga je ineens als een speer.
De lootjes vliegen uit je handen en nieuwe ideetjes wervelen in je hoofd.
Hoe dat komt?
Komt het doordat je verder niets hoeft?
Je een aantal dagen al niet gescrapt hebt?
Nieuwe spullen hebt gekocht zoals nieuw papier?
Geen idee wat het geweest is, maar gelukkig heb ik mijn mojo terug gevonden:

spelen bij Amber

Gister zijn we naar den Helder geweest.
Op zoek naar scrapspul en op bezoek bij Mireille en co...
Mijn verjaardagskado ophalen bij Carla, nl een mooie roze schoudertas van Making Memories. Tevens had ik nog een vlopje te besteden en samen met Mireille ben ik lekker geld wezen uitgeven. Mooie nieuwe scrapspulletjes gekocht, terwijl de mannen zich bij Mireille thuis vermaakten.
Daan heeft half om half lief met Amber gespeeld. Beiden waren soms niet echt in de stemming tot samen spelen, maar een paar lieve momenten kwamen tussendoor wel voorbij:


Mijn Daneman wordt groot!
Hij heeft een poging gedaan Amber voor te lezen en ik moet zeggen, de makkelijke, eenwoordsboekejs gaan prima. Hij maakt er een mooi verhaal van en het viel bij de dame beslist in de smaak!

de handdoek

gaat definitief de ring in. Geen challanges meer met 100 lootjes, niet gewoon en niet digitaal!
Er is veel en veel te veel mooi spul in de winkels wat ik nog niet heb en ik word er alleen maar verdrietig van als ik al dat moois zie en niks kan verzamelen. Het evrzamelen van goodies is een van de leukste dingen rond scrappen, naast fotograferen en het scrappen zelf.
Dus...
Voor mij niet meer, ik ga gewoon genieten van wat ik heb, wil hebben en verzamel lekker door. Ik kan altijd nog rakjes versturen als ik uit mijn voegen barst en niets is zo inspirerend als nieuwe papiertjes, letters, enz!

Hier nog een paar lootjes van deze week:

digitaal

Het voordeel van digitaal is dat je er van alles mee kan doen wat je op papier niet kan. Je kunt filters en effecten toepassen, zonder veel problemen je kleuren veranderen enz...
maar het leukst is de wat dromerige sfeer die je met digitaal scrappen gemakkelijker kan creeren. Met behulp van "brushes" in photoshop kun je soms net dat beetje extra dimensie geven aan je lootje:

Maar ook strak en simpel scrappen is digitaal goed mogelijk en gaat een stuk sneller dan met papier en mes................

bezoekje

We zijn gister met de trein naar Doetinchem geweest, René en Ilse en de kids bezocht. Daan was de dagen al aan het aftellen wanneer we zouden gaan. Het zijn voor hem hoogtepunten van het jaar, wanneer hij kan spelen met Coen en Esmee. Hij kijkt er tijden naar uit en geniet zo intens hiervan. Het is een genot om te zien.
Dus...
's Morgens vroeg de trein gepakt en tegen 11 uur waren we daar. Ilse haar verjaardagscadeau overhandigd, deels door Daan, met zorg, uitgezocht. Deels samen met mireille geregeld.
Daarna lekker kletsen, Daan lekker spelen en vooral de dag relexed doorgebracht.
En dan weer met de trein naar huis. Daan wilde perse vanaf Doetinchem met de trein, daar rijdt nl een dieseltrein en dat vindt hij mateloos interessant!
Uiteindelijk waren we rond half 10 weer in Heerhugowaard, met een doodmoe, maar gelukkig mannetje.





oh enne...
die uitdaging da ik dus toch maar doen; maar met 1 extra uitbreiding!
Ik ga mijn digitale lootjes ook meetellen, dus ook daarvoor even geen neiwue aanschaffen qua kits enz...................

eerste lootjes van 2007

zijn al een paar dagen klaar, maar ik had problemen om ze hierop te krijgen. inmiddels is het dus gelukt!
Het album van 2006 is bijna klaar, hoewel het digialbum nog de nodige lootjes dient te krijgen, maar de papieren is bijna klaar!
Op naar een nieuw album voor 2007!

Ik zit er overigens hard aan te denken de 100 lootjes uitdaging nogmaals te starten, heowel er veel mooi spul komt, wat ik graag wil hebben, is mijn voorraad nauwelijks geslonken na de vorige poging.
Eigenlijk wil ik nu ook wle eens wél die 100 halen en niet 95, zoals in 2006!
Dus.........................
dat wordt ws mijn missie, voornemen voor 2007, de oude voorraad aanspreken!
en....
misschien toch maarw eer een DT team opsnorrend at mij hebben wil............
zodat er soms iets nieuws binnenkomt..........

onze jaarwisseling

Onze jaarwisseling verliep wat rommelig dit jaar en niet geheel zoals gepland.

We zouden het bij mijn ouders vieren, die pasten ook op Daan gister, omdat Ruud en ik beiden moesten werken.
Eerst na mijn werk naar mijn ouders gereden, daar gegeten en later zou ik Ruud ophalen en mijn moeder zou Daan op bed leggen.
Nu had Daan niet zoveel vertrouwen dat we ook terugkwamen Mét het vuurwerk, dus Daan mee……
Onderweg op de dijk een raar hobbelgeluid….
Dus rustigjes aan…
Lees heel rustig…
Toch maar doorgereden naar huis, stoppen in het donker op een smalle ringdijk met kind in de auto is niet alles…………..
En ja hoor…
Lekke band….
Dus toen Ruud thuiskwam getracht het wiel te verwisselen ( band finaal aan gort gereden,natuurlijk…….)
Hetgeen niet wilde lukken, dus wachten op de wegenwacht met een drukke Daan…
Wat vuurwerk alvast afgestoken ter afleiding en kijken of Daan niet bang werd, maar nee…
Hij vond het mooi!!!
( alleen…
Mijn fototoestel zat in mijn tas en die lag natuurlijk…………………)

Wij terug en Daan op bed, met kleren aan, want stel je voor dat we hem zouden laten liggen…..
Wat gescrabbeld en zoals altijd verloren.....
en vlak voor 12 uur Daan uit bed gehaald, die inmiddels wakker was en zeer verdrietig omdat we niet kwamen.
En toen..
Het vuurwerk……………..
Zucht..
Daan had zich dagen verheugd, maar helaas…
Het gedonder en de herrie begon en Daan wederom, net als vorig jaar, in alle staten van paniek……………
Dus………..
Volgend jaar wordt er eerst maar eens wat opgemaakt voor er weer gekocht gaat worden!!!!!!
En helaas….
Geen foto’s dit jaar door alle verwikkelingen is dat er helemaal bij in geschoten

Allemaal een heel fijn en vooral gezond 2007, waarin je dromen uit mogen komen!