liftperiode

Mijn mojo is een beetje zoek...
Een klein beetje maar, met wat liften kom ik er wel en ben ik lekker aan het scrappen.
Het is niet hetzelfde als het gevoel van inspiratie dat je ehbt als je je mojo vol op in werking hebt, maar het is beter dan niets. Het is de weg terug naar mijn mojo, hoop ik.
Op het blog van Ali Edwards staat een workshop en daar heb ik me gister eens mee bezig gehouden. Het resultaat is een erg leuk mini album:

Een enerverende week

Woensdag heb ik Ruud naar het ziekenhuis gebracht, hij moest weer gedotterd worden.
Dit is donderdag gebeurd en gelukkig met goed resultaat.
Vrijdag mocht hij weer naar huis en heb ik hem samen met Daan opgehaald.
Dit alles had een flinke impact deze week.
Meer dan ik verwacht had.....

Vooral Daan had het er moeilijk mee, maakte zich zorgen om papa die alleen in het ziekenhuis was. Vroeg zich ook af of hij ook alleen in het ziekenhuis moest blijven als dat nodig was...
Nee, dan mogen papa of mama bij hem blijven...
Vervolgens wilde Daan kunnen toveren, dan toverde hij zich papa en papa kind, dan kon hij tenminste bij papa blijven en hoefde hij papa niet alleen te laten.
Waar een kind van 4 al niet aan denkt.
Maar goed, de bezoekuren waren een beproeving, de flies naar Alkmaar niet misselijk en de weg naar huis duurde dan ook aldoor eindeloos.
Wij waren dan ook wat blij dat we hem vrijdag weer thuis hadden, goed en wel.
Ruud is vrijwel klachtenvrij, moet nu alleen veel lopen.....

Verder heb ik vrijdagmiddag dan toch eindleijk mijn bril gehaald, die klaar lag....
Na tijden vrijwel dagelijks hoofdpijn toch maar eens mijn ogen laten testen en jawel..
ik word oud!
Het is definitief....
Ik heb een leesbril....

starbook

Ik had nog allemaal foto's van een fotoshoot voor de kerstkaart van dit jaar...
Hoeweld e kaarten nooit verzonden zijn, weer eens vergeten, wilde ik nog wel iets doen met de foto's.
Dus.....Ik heb eindelijk de grote stap genomen en een starboekje gemaakt.
Wat er werk is dat zeg, maar met de werkbeschrijving van Mireille is het me gelukt:

kadootjes

Soms heb je zin om iemand iest kado te doen, iemand blij te maken. Het hoeven geen grote kado's te zijn, een kleinigheidje wat met zorg is uitgezocht of gemaakt ik vaak het leukst. Om te geven en zeker ook om te krijgen.
Dus...
Heb ik me aan 2 explosionboxen gewaagd.
Ik wilde die al een poosje uitproberen, maar het leek me moeilijk....
Het viel me echter mee en heb de smaak te pakken.
Ik ga voor meer!!!!

De eerste is voor mijn schoonzus, die had al een poos geen recente foto's van daan meer ontvangen. De 2e gaat naar de trainster van mij en Micky, Mirthe. Voor al haar hulp en inzet van de afgelopen anderhalf jaar. Zonder haar hadden we nog steeds een boomeranghond in huis, een stuiterbal waar geen land mee te bezeilen was.....

vriendjes

Daan heeft 2 nieuwe vriendjes, of liever gezegd vriendinnetjes.
Het zijn 2 meisjes....
2 cavia's hebben hun intrede gedaan in ons huishouden.
Dit tot groot vermaak van de beide honden, die zijn niet bij de kooi weg te slaan.
Daan heeft ze zelf hun namen gegeven, Annie en Misterie.
Hij is er groots mee en mag ze zelf verzorgen. Ik vind het erg belangrijk dat hij leert zorgen voor anderen en voor dieren. De cavia's zijn wat dat betreft goed oefen materiaal
En daan...
Die neemt zijn taak ter harte!
Misterie is nog even moeilijk op de foto te krijgen, is erg schuw, maar Annie...

geheimpjes

"mama, kom eens mee naar buiten, ik moet je een geheim vertellen.....
mama....
jij bent de beste!!!!!
maar niet tegen papa zeggen hoor, het is niet zo leuk als je niet de beste bent!"

en daar sta je dan, giechelend en giebelend proberen je lachen in te houden om je zoon te vertellen dat het eigenlijk niet zo aardig is tegenover papa, dat die ook goed voor hem zorgt.........

Maar...
ik voiel me wél gevleid

nieuwe lootjes

deze zijn van afgelopen week! Zowel een paar digi's als gewone.......

griezels en engerds....

Deze griezel maakte mijn keuken onveilig...
Hield zich schuil op het aanrecht en ik greep er bijna in met opruimen!
Ik hou niet van wespen en zeker niet van deze groters. waar die zich de hele winter verstopt heeft weet ik niet, maar ik wil er gauw vanaf!

meer voorjaar.....

De lente is in aantochten dat merk je goed.
Overal zijn de eerste tekenen alweer te zien als je goed kijkt. De eerste bloemen, de eerste knoppen in de bomen, de eerste insecten.....
Het zijn dankbare onderwerpen om te fotograferen!
Het maakt mij vrolijk, tenminste....
Als de regen eens plaats wil maken voor een lekker zonnetje, zonder die harde koude wind.

bijna voorjaar

Met zo'n lekker bijna zonnetje en na al die regen van de laatste tijd kun je haast niet anders dan erop uit trekken. Gewapend met regenlaarsen en een lekkere jas het bos is. Een andere keuze is er bijna niet, niet als je de honden mee wilt nemen en ze ook nog los wilt laten lopen. Maar gelukkig is het bos nabij en hebben we ons prima vermaakt.
Het fototoestel mee en een paar mooie foto's van met name Micky rijker:
Al ruikt de huiskamer nu lichtelijk naar een grondluchtje.......

van alles wat

Durk is het....
Zowel qua werken als andere regeldingen, maar langzamerhand keert de rust terug.
De vakantie is gepland, eindelijk hebben we een keuze kunnen maken en de camping geboekt. De honden hebben ook onderdak gevonden. Niet helemaal wat we gehoopt hadden, maar onderdak is onderdak en met 2 van die joekels kun je nu eenmaal niet té kieskeurig zijn.....
In augustus gaan we 2 weken naar Italie, lekker de zon in en wandelen.
we gaan naar de omgeving van cinque terre en ik heb er nu al onzettend veel zin in!

Verder deze vorige week gemaakt! Hopelijk kom ik de komende tijd meer aan scrappen toe, want dat schiet er momenteel aardig bij in. Ik heb of geen tijd of ben zo moe dat ik op de bank voor de TV hang en stom voor me uitkijk. De inspiratie is ver te zoeken......