je hebt van die dagen....

Dat je eigenlijk het liefst je om zou draaien en opnieuw zou willen beginnen, of nog liever...
de dag overslaan. Vandaag was zo'n dag.

Eerst verslaap je je, kom je met hoofdpijn uit bed.
Dan maar met de auto en vervolgens tijden vast staan voor een open brug en ruim een kwartier langer onderweg zijn als je normaal bent.
Op je werk krijg je iets over iemand te horen, wat je eigenlijk helemaal niet wilt horen omdat het iets is waar je eigenlijk wat mee moet. Maar als je dat doet, heeft het weer consequenties voor de betreffende persoon die mogelijk heftig kunnen zijn. Ik wil dat niet op mijn geweten hebben en zou alles het liefst direct willen vergeten. Of liever, helemaal niet gehoord. Maar dat kan niet, je kunt de tijd niet terug draaien, dus...

( en toen was het nog maar 9 uur en moest de dag nog haast beginnen.)

Ik moet er iets mee doen. Ook al is het de keuze van die persoon geweest, datgene te doen wat ze gedaan heeft, ik voel me toch de Boeman. Ik hou niet van confrontaties en al helemaal niet zulke......
Het laat me niet los, ik weet dat ik me nu al schuldig voel bij voorbaat en me verantwoordelijk voel voor iets waarvan het gevolg niet mijn pakkie aan is.
Bah!!!!
Volwassen en een professional zijn stinkt!

Gelukkig heb ik morgen een vrije dag, dat dan wel het teken van ( spannende) afspraken staat, maar wel met voldoende scraptijd tussendoor en daar ga ik van genieten morgen!