dinsdag, september 12, 2006

domme angsten

Het is weer zover.
Mooie nazomerdagen, heerlijk weer en je zou zeggen, daar moet je optimaal van genieten. Dus veel buiten zijn, er op uit trekken, lekker fietsen en zo meer.
Maar in plaats daarvan durf ik, zeker 's morgens vroeg, bijna niet naar buiten en moet Ruud voor me uit naar de schuur, mijn fiets pakken en controleren, de poort open doen. Is er nog niemand door de steeg geweest, moet hij ook daar doorheen en alles schoonvegen. Helaas is hij lichtelijk blind als het gaat om het spotten van het grote gevaar en moet ik het nog bijna dagelijks uiten door middel van een heel harde, voor de buren ook duidelijk hoorbare......
schreeuw om half 7 's morgens.......

En dat allemaal vanwege die dikbuikige, achtpotige, harige, in plakspul hangende monsters van 3 cm of kleiner. Deze griezels dus......




Helaas zitten ze ook overal rondom deze lekkere jongens en kom ik er dus niet aantoe om mijn bramen ook daadwerkelijk te plukken.




Ik kan me er bijna niet toe zetten en als ik dan eindelijk moedig genoeg ben gebeurt er zoiets......

en heb ik nog niets voor mezelf.Dan heeft micky alle lekkere, rijpe en super sappige hapjes er al uit gegeten.

Tja.....
Angsten kunnen toch erg belemmerend zijn, zeker dit soort "domme" angsten, want zeg nou zelf...
Het zijn maar kleine, met 1 klap te vermorzelen, maar oh zo enge monstertjes!
Wanneer wordt het winter?????

2 opmerkingen:

Petra zei

Eva, meid ik voel met je mee. Ook ik loop als een panische kip de tuin in. Al maaiende met mijn armen een weg banend. Afgelopen dinsdag had ik even niet goed opgelet. Zat er ineens zo'n lelijke dikkerd op mijn tas. maar goed, welgemikte tik het gras in geslagen.

Wat pas echt traumatisch is, is dat de krengetjes nu weer a la de spin Sebastiaan het huis in willen.
Zie mijn blog van augustus. (of was het juli)

Anoniem zei

Volgens mij is het spinnenseizoen. Eergisteren stond Sas hier diezelfde dikkerds bij ons in de tuin te fotograferen.
Ik heb zelf niet zo een last van dikkerdangst.. maar goed..
zet mij in de buurt van een muis en ik bevries. Kan niet meer schreeuwen.. en niet meer bewegen..
PANISCH!
hebben we niet allemaal zo een zottig iets?