doof en speelgoed

Daan heeft een bloedhekel aan de dokter en wil echt niet vrijwillig mee.
Maar nu moest het toch eens. Hij wordt steeds dover, op school merken ze het, thuis is het ook lastig en zelf heeft hij er last van. Hij is ook al weer weken snot verkouden, wordt niet meer of minder.
Dus vanmiddag toch maar weer eens naar laten kijken en dat leverde een heleboel protest op, totdat we een cadeautje in het vooruitzicht stelden. Als hij lief was, zijn oren en keel liet bekijken zonder gevecht en zich netjes zou gedragen, was er voor hem een verrassing.

Dat scheelde een slok op een borrel.
Daan loopt kalm mee naar binnen en zegt het nog leuk te vinden ook. Op schoot zijn oren laten bekijken, ook dit gaf geen enkel probleem en hij vertelde netjes dat "hij nu niet zo goed kon luisteren door zijn oortjes". Helaas blijken zijn oren weer ontstoken, maar bij navraag zegt Daan doodleuk: "nee hoor, ze doen geen pijn, ik ben niet verkouden, ik heb geen snotneus, ik heb geen last van mijn keel en de belangrijkste.... ik ben niet moe en ik ben niet doof".....
Daar sta je dan met je goede gedrag en zonder kuurtje weer buiten, zucht.
Maar volgende week moet hij even terug komen om te zien of het wel verbetert, anders komt die kuur alsnog.

Het cadeautje was eerlijk verdiend en viel goed in de smaak, meneer heeft er de rest van de dag lekker mee gespeeld. Wij hebben hem niet meer gehoord.

Verder vandaag nog een leuke site ontdekt waar slideshows kan maken en op je blog kunt zetten, zie de zijkant. Ik vind hem helemaal geweldig!