De hond van mijn ouders bleek bij hun thuiskomst ( waren op vakantie) verlamd aan de achterkant. Het arme beestje kon niet meer lopen en ze hebben dan ook gisteravond de dierenarts nog laten komen. Lera is er niet meer.
Maar hoe vertel je een kind dit nieuws? We hebben het maar direct verteld, zonder mooie woorden, maar kort en duidelijk. Verteld dat het net als met Rocky gegaan was, Lera ligt nu ook in de tuin. Dat was herkenbaar voor hem.
Daan was toch wel onder de indruk, oma moest toch wel erg verdrietig zijn volgens hem. Hij heeft daar zo zijn eigen oplossing voor, voor het troosten van opa en oma....
Ze moesten maar 1 van onze honden nemen, wij hebben er toch 2, dus kunnen we wel eentje missen voor oma. Maar dan niet Micky, die is van hem, nee....
Raven mocht wel naar opa en oma toe.....
Nee, mama kan en wil geen hondjes missen, dan maar een mooie knutsel...
dus dat heeft hij gemaakt.
maar vanmorgen op weg naar huis kwam toch zijn eigen oplossing weer voor de dag, oma mocht wel zijn hondje hebben, lief he?
zondag, september 10, 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Triest nieuws maar wel heel leuk jou BLog! Groetjes Mireille
Je banner ziet er prachtig uit :-) Heb je wel gemaild, kwam er gewoon niet eerder aan toe!
Een reactie posten