Samen met Micky heb ik genoten van een witte wereld,
's morgens vroeg,
toen het net goed licht was.
Even de beslommeringen achter je laten en je verstoppen in het bos,
het laat je de tijd en de kou vergeten....
's morgens vroeg,
toen het net goed licht was.
Even de beslommeringen achter je laten en je verstoppen in het bos,
het laat je de tijd en de kou vergeten....
Een dikke deken bedekt de paden, de takken en het is zo stil......
Ze heeft zo een pret, die gekke hond.....
Overal is een dikke poederlaag achtergelaten, de verdorde bloemen buigen door onder het gewicht
maar helaas....
aan het eind van de wandeling,
juist als je je bij een warme kachel wilt nestelen...
blijkt de CV het begeven te hebben
De rest van de dag zaten we in de kou.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten