Dit is donderdag gebeurd en gelukkig met goed resultaat.
Vrijdag mocht hij weer naar huis en heb ik hem samen met Daan opgehaald.
Dit alles had een flinke impact deze week.
Meer dan ik verwacht had.....
Vooral Daan had het er moeilijk mee, maakte zich zorgen om papa die alleen in het ziekenhuis was. Vroeg zich ook af of hij ook alleen in het ziekenhuis moest blijven als dat nodig was...
Nee, dan mogen papa of mama bij hem blijven...
Vervolgens wilde Daan kunnen toveren, dan toverde hij zich papa en papa kind, dan kon hij tenminste bij papa blijven en hoefde hij papa niet alleen te laten.
Waar een kind van 4 al niet aan denkt.
Maar goed, de bezoekuren waren een beproeving, de flies naar Alkmaar niet misselijk en de weg naar huis duurde dan ook aldoor eindeloos.
Wij waren dan ook wat blij dat we hem vrijdag weer thuis hadden, goed en wel.
Ruud is vrijwel klachtenvrij, moet nu alleen veel lopen.....
Verder heb ik vrijdagmiddag dan toch eindleijk mijn bril gehaald, die klaar lag....
Na tijden vrijwel dagelijks hoofdpijn toch maar eens mijn ogen laten testen en jawel..
ik word oud!
Het is definitief....
Ik heb een leesbril....
1 opmerking:
snap je nu hoe dankbaar ik jullie ben.. dat ik toen het ons overkwam opvang had?..
*dikke dikke knuf*
Een reactie posten