Wel vanmiddag even lekker het bos in geweest en soms doe je daar toch wel bijzondere vondsten, zoals deze. Het beestje was, denk ik, niet helemaal lekker. Het zat nl pal naast het hoofdpad en maakte ook geen bolletje van zichzelf toen Raven hem bekeek en besnuffelde.
Op de terug weg was het beestje alweer weg, maar we hebben hem gelukkig goed kunnen bekijken. Het was een uitgelezen kans voor wat mooie foto's.
Daan wilde hem al mee naar huis, zou een leuk huisdiertje zijn, volgens hem. Na een lesje over natuur en wilde diertjes was hij nog wel verdrietig dat hij hem niet hebben mocht, maar begreep hij dat egeltjes in huizen niet echt gelukkiger worden. Een waardevol lesje op dierendag.
2 opmerkingen:
Goh zeg, wat een pracht foto's, zo dichtbij.... nee die was niet fit. Maar goed van je hoor, nooit meenenem, zo heeft Daan weer wat geleerd, ze zijn zo lief om te zien, maar toch niet echt huisdieren vind ik......
Lief he, zo'n egeltje! Wij hebben er al een jaar of vier (!) een die iedere herfst weer in de tuin verschijnt, een keer zelfs met twee babietjes, en die we een beetje beschouwen als 'onze' egel. Ze bedelt om kattenvoer, laat zich gewillig bewonderen en is zelfs niet meer bang voor de kat.
Maar nee, om zo'n prikding vol vlooien nou in huis te nemen, dat is inderdaad weer het andere uiterste :-)
Een reactie posten