Daan is zo'n ongeduldig mannetje. Als hij niet direct zijn zin krijgt of het zit even niet mee, dan hangt zijn hoofd, pruilt zijn lip en vullen zijn ogen zich met tranen of een boze blik. Dit gaat meestal gepaard met een paar over elkaar geslagen armen, gegil en het gezegde:"ik mag nooit iets"!
Terwijl hij eigenlijk gruwelijk verwend wordt en veel te veel krijgt en veel te vaak!
Ook vandaag gebeurde het weer. Daan kwam thuis na een logeerpartijtje bij opa en oma, was meegeweest naar den Oever met hen en had het erg naar zijn zin gehad. Maar...
ze waren zijn nieuwe blauwe knuffeldekentje vergeten in te pakken, dus die lag nog in
Hensbroek. Dit was reden genoeg voor een gilpartij, boze koppies, tranen met tuiten en een bedankje kon er echt niet af. Nee, dat dekentje moest stel op sprong gehaald worden, niks anders was goed.
daar trappen we dus niet in; hij heeft nog zijn gele babydeken en een groene knuffeldeken die in de wasmachine zat. Daar kon hij echter niet op wachten...........
Al met al een sneu einde van een verder erg leuke logeerpartij.
Wil je weten hoe dat eruit ziet???
Zo dus!
zaterdag, oktober 07, 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Super, geweldig die foto's! Eigenlijk moet je ook altijd je camera bij je hebben!! Mooie LO hoor! En Daan....ach, dat veranderd hoor.....ooit:-)
Een reactie posten